Warto przeczytać

,,BY CZŁOWIEK STAWAŁ SIĘ CZŁOWIEKIEM ‘’

Według M. Braun – Gałkowskiej  wychowanie to pomoc w rozwoju , czyli w zbliżaniu się do wartości najważniejszych jak dobro ,  miłość , prawda .  

Do prawidłowego rozwoju dziecko potrzebuje akceptacji swoich uczuć  i potrzeb oraz stawiania rozsądnych wymagań i potrzeb(M. Johnson).

Prawidłowa relacja rodzic- dziecko powinna zawierać: miłość, akceptację, szacunek dla dziecka, jak również granice, normy stawiane dzieciom. Dziecko, które otrzymuje od rodziców miłość bezwarunkową, uczy się kochać siebie i innych. Wolność dziecka jest ograniczona prawami rzeczywistości fizycznej, prawami, uczuciami i potrzebami innych ludzi, normami społecznymi i kulturowymi. Ważną w tej kwestii jest rola rodziców, których zadaniem jest nauczenie respektowania tych uczuć. Kształtowane jest wtedy poczucie odpowiedzialności za siebie i  innych. Rodzice często traktują dzieci jak swoją własność, kształtują je według przyjętego przez siebie wzoru. Obserwujemy wówczas u dzieci słabą motywację do wykonywania tego co jest wolą rodzica, zahamowanie rozwoju samodzielności, niechęci wobec innych, brak twórczości dziecka, opanowywania siebie. Problemy wychowawcze często są spowodowane nadmiernymi wymaganiami rodziców, którzy realizują własne niespełnione ambicje. Często problemy wychowawcze pojawiają się tam, gdzie rodzice nie rozmawiają, a wydają polecenia, dostrzegają tylko to,  co było złe, nigdy albo rzadko chwalą dzieci.

Nasze dzieci patrzą na nas, a my rodzice i wychowawcy często o tym nie pamiętamy. Poświęcamy im coraz mniej czasu, odkąd radzą sobie same. Zajęci pracą i swoimi sprawami, często nie wiemy, że umiejętność bicia nasze dziecko zawdzięcza  kreskówkom czy grom komputerowym. Jeżeli do pokoju wstawimy mu komputer czy telewizor nie dziwmy się,  że życia uczy się oglądając seriale. Narzekamy na brak autorytetów, zapominając, że to rodzice powinni być pierwszymi i najważniejszymi autorytetami. Nikt nas nie zastąpi w wychowaniu naszych dzieci, dlatego też, aby wymagać od dziecka, musimy najpierw zacząć od siebie.

  Z wychowaniem jest trochę tak jak z medycyną. Każdy z nas, w swoim mniemaniu, jest ekspertem od wychowania i ma prawo do udzielania dobrych rad.   Skąd bierze się takie przeświadczenie?      

                                                                                                 Naucz.  M. Kłos

                                                                            źródło: ,,Bliżej przedszkola” NR 04\09