Warto przeczytać
- Pozwólcie mi coś robić...
- JAK SPORT WPŁYWA NA ROZWÓJ DZIECKA?
- Jak stać się autorytetem dla swojego dziecka?
- Wpływ muzyki na rozwój dzieci
- Sprawność ręki a rozwój mowy – propozycje zabaw
- 10 zabaw, które pomogą zadbać o prawidłową postawę dziecka
- Propozycje zabaw i ćwiczeń wspierających rozwój dziecka
- Wpływ telewizji na rozwój dziecka
- Kiedy dziecko nie mówi
- Stop zabawce Huggy Wuggy w przedszkolu!
- Karać dziecko czy nie?
- Edukacja matematyczna w przedszkolu
- O rozwoju umiejętności społecznych w wieku przedszkolnym.
- Masz nieśmiałe dziecko?
- BEZPŁATNE PORADY SPECJALISTÓW
- Patriotyzm
- ''PRZEMOC W RODZINIE''
- Czego Jaś się dowie o ekologii?
- Jak wspierać dziecko w nauce matematyki?
- ''Kochana mamo... dotrzymuj słowa i daj mi więcej swobody''
- Czy twoje dziecko ma alergię?
- Jak rozmawiać z dziećmi o śmierci i przemijaniu?
- Nie wychowuj lenia!
- Czego uczą nas bajki?
- Gdy dziecko nie mówi R
- Gdy dziecko mówi mniej niż jego rówieśnicy…
- Wady wymowy u dzieci – czy pomoc logopedy jest potrzebna?
- Mamo, Tato - szkoła dla Twojego Sześciolatka
- Sześciolatek w szkole Co mogą zrobić rodzice?
- Sześciolatek w szkole Jak uczą się dzieci?
- Techniki plastyczne w przedszkolu i ich wartości kształcące
- Cała Polska czyta dzieciom
- Piramida Żywienia Przedszkolaka
- Zdrowe żywienie dzieci
- Praktyczne wskazówki - jak ustrzec się błędów żywieniowych?
- Pierwsze dni w przedszkolu
- Edukacja ekologiczna w przedszkolu
- Dekalog rodzica i nauczyciela
- O wychowaniu
- Prawa Dziecka
- Rok Janusza Korczaka
- Dzień Dziecka
- Jak dbać o bezpieczeństwo dziecka?
- Inteligencja emocjonalna dziecka
- Zdrowy przedszkolak-dobre i złe produkty spożywcze
- Jakich produktów unikać w diecie dzieci?
- Dlaczego warto czytać dzieciom książki?
- Czy moje dziecko zjadło – niebezpieczna troska
- Naturalne śniadania dla dzieci
„Karać dziecko czy nie? „
Niektórzy rodzice odpowiedzą, że w pewnych sytuacjach, gdy zawiodły inne metody, kary są nieuniknione. Są jednak tacy, którzy doskonale sobie radzą w wychowaniu dzieci, nie stosując żadnych kar.
Dziecko przychodzi na świat z tysiącem żądań i z wielkim trudem przyswaja sobie respektowanie rodzicielskich zakazów. Dziecięca osobowość kształtuje się pod wpływem wychowania rodziców. Zazwyczaj ciepła atmosfera panująca w domu, okazywanie serdeczności oraz uczuć sprawiają, że dziecku łatwiej „przełknąć” zakazy i na ogół stosuje się do nich. Niekiedy jednak -mimo dobrej atmosfery – zachowanie dziecka daleko odbiega od ogólnie przyjętych norm i rodzice zmuszeni są do ukarania go. Psychologowie jednoznacznie twierdzą, że absolutnie niedozwolone i pozbawione sensu jest karanie malucha, który jeszcze niewiele rozumie. Oczywiście nie oznacza to jednocześnie, że trzeba mu na wszystko pozwalać, ale ciągłe zakazy oznaczają ograniczenie swobody, a co za tym idzie – rozwoju dziecka. Najmłodszym dzieciom wystarczy niezadowolona mina mamy, jej stanowczy sprzeciw i odwrócenie uwagi malucha. W miarę dorastania dziecka przychodzi jednak moment, gdy słowny zakaz już nie jest wystarczający. Zdarza się, że żadne argumenty nie trafiają do dziecka i nadal zachowuje się ono nieznośnie. W takich przypadkach wielu rodziców nie widzi innego wyjścia, jak po prostu ukarać dziecko. Ono przecież doskonale wie, kiedy pozwala sobie na zbyt wiele, a jeśli rodzice przymykają na jego zachowanie oczy, będzie zachowywać się coraz gorzej. Ważne jest jasne wytyczenie granic – co wolno, a czego nie wolno.
Wyznaczając je, rodzice muszą być jednak stanowczy i konsekwentni w ich przestrzeganiu. Bardzo często dorośli uważają, że karząc dziecko, wyrządzają mu krzywdę a ono odbiera karę jako brak uczuć z ich strony. Musimy jednakże pamiętać, że stanowczość i konsekwencja nie wykluczają serdeczności, a dobre wychowanie wcale nie polega na rozpieszczaniu i pozwalaniu dziecku na wszystko. Wręcz przeciwnie, odczucia dziecka w takich przypadkach są zgoła inne – czuje się ono nieszczęśliwe i odnosi wrażenie, że rodzicom jest obojętne, co się z nim dzieje. Powody złego zachowania dziecka mogą być bardzo różne. Warto sobie uświadomić przynajmniej niektóre, a wówczas zrozumiemy, że karanie dziecka jest często pozbawione jakiegokolwiek sensu. Niekiedy wystarczy tylko zmienić swój sposób postępowania.
Jak karać:
Kara nie powinna być skutkiem twojego zdenerwowania czy frustracji. Nie karz zbyt boleśnie i nie upokarzaj. Często wystarczy po prostu odmówić dziecku jakiejś przyjemności. Nigdy nie karz dziecka w obecności jego kolegów lub koleżanek. Kara powinna następować bezpośrednio po przewinieniu. Nie stosuj kar cielesnych, uczą one jedynie, że większy i silniejszy ma przewagę. Nie używaj wobec dziecka gróźb. Nie obawiaj się, że ukarane dziecko będzie na ciebie wściekłe, ono bowiem instynktownie wyczuwa, że masz dobre intencje.
Na podstawie:
M. Bogdanowicz – „Psychologia dziecka w wieku przedszkolnym”
S. Forward – „Toksyczni rodzice