Warto przeczytać

         Potrzeba bezpieczeństwa jest elementarną potrzebą człowieka, a jej zaspokojenie warunkiem jego rozwoju. Zapewnienie zdrowia i bezpieczeństwa dzieciom jest podstawowym zadaniem ludzi dorosłych.

         Małe dzieci są narażone znacznie bardziej niż osoby dorosłe na sytuacje bezpośrednio zagrażające zdrowiu i życiu. Charakteryzuje je brak przewidywania skutków podejmowanych działań, silna koncentracja na zachowaniu: „tu”; „teraz’, słaba kontrola własnych emocji, a także niewielkie doświadczenie życiowe i wąski zasób technik radzenia sobie z różnego typu problemami.

         Dzieci potrzebują dla swego prawidłowego funkcjonowania osoby dorosłej, zapewniającej im poczucie bezpieczeństwa, będącej przewodnikiem w otaczającym świecie. W przedszkolu takim przewodnikiem jest nauczyciel, a w domu rodzice.

         Przez bezpieczne otoczenie dziecka należy rozumieć takie otoczenie, które wyposażone jest w urządzenia, sprzęt, zabawki i pomoce dostosowane do wieku dziecka i gwarantujące dziecku pełne fizyczne bezpieczeństwo. Bezpieczne otoczenie dziecka, to także nauczyciel w przedszkolu, a rodzic w domu, którzy gwarantują mu pełne psychiczne poczucie bezpieczeństwa. Dziecko musi mieć pewność, że jest dla nich ważne, akceptowane, że ze wszystkimi pytaniami, uwagami i wątpliwościami może się do nich zwrócić, że zawsze może liczyć na ich wsparcie i pomoc.

         Współczesny świat niesie ze sobą wiele zagrożeń, które dosięgają nasze dzieci. Fala przestępstw, która nasila się w naszym kraju, zmusza pedagogów i rodziców do zastanowienia się jak przeciwdziałać złu, jak uchronić dziecko przed przemocą, narkomanią, alkoholizmem, wypadkom na ulicy, kontaktom z niebezpiecznymi przedmiotami i substancjami, radzenia sobie w sytuacjach zagrożenia, np. zagubienie się w tłumie, pożar w mieszkaniu, kontakt z obcymi.

         Nie jesteśmy w stanie towarzyszyć dzieciom na każdym kroku ani przez życie prowadzić je za rękę. Dzieci muszą nauczyć się pewności siebie, jaką daje im znajomość życia. Najwłaściwiej zatem jest nauczyć je dbać o własne bezpieczeństwo. Dziecko, które zdaje sobie sprawę z czyhającego na nie niebezpieczeństwa i zna sposoby radzenia z nimi, jest najlepiej „uzbrojone”. Dlatego też obowiązkiem nas, dorosłych, jest wyposażenie dzieci w umiejętności przewidywania zagrożeń, unikania ich, a jeśli już zaistnieją- w zdolności radzenia sobie z sytuacja trudną. Od ludzi dorosłych zależy, w jakim stopniu przygotują młode pokolenie do radzenia sobie w sytuacjach zagrożenia. Tylko systematyczne i długotrwałe działanie wyrabia u dzieci czujność i przyczynia się do uniknięcia przez dzieci przykrych zdarzeń i wypadków.

 

PORADY DLA RODZICÓW

Jedną z najczęstszych przyczyn kłopotów dzieci jest ich łatwowierność i naiwność. Musicie państwo zrobić wszystko, aby Wasze dzieci były zawsze bezpieczne.

Prosimy uwzględnić w postępowaniu wychowawczym następujące sugestie:

Dajcie dziecku przykład prawidłowego postępowania w każdej sytuacji zagrożenia zdrowia i życia.

Nauczcie ich bezpiecznych zabaw.

Nie pozwólcie dzieciom opowiadać komukolwiek o waszej sytuacji materialnej.

Nauczcie dzieci bezpiecznego poruszania się po drogach- wkrótce będą samodzielnie z nich korzystać.

Zabrońcie dzieciom odbierać telefony od obcych podczas Waszej nieobecności.

Zabrońcie dzieciom wpuszczania do domu obcych podczas Waszej nieobecności.

Aby zapewnić dziecku bezpieczeństwo, powinniście Państwo pamiętać, aby:

Stworzyć maluchom odpowiednie warunki i miejsce do zabawy.

Uczyć dzieci bezpiecznej zabawy i konsekwentnie wymagać ich przestrzegania.

Stosować umowy, które jasno określają dzieciom granice postępowania w kategoriach: „To jest zabronione!”.

Często telefonować do domu, aby dzieci nie czuły się samotne.

Schować w niedostępnym miejscu lekarstwa i artykuły chemiczne, aby dzieci omyłkowo ich nie zażyły.

Ukryć ostre narzędzia i zapałki, aby nie kusiły dzieci do nierozważnych zabaw.

Zadbać o odpowiednie zabezpieczenia instalacji elektrycznej, gazowej i wodnej.

Zamontować w drzwiach odpowiednie zamki, które uchronią przed włamaniem.

Poprosić sąsiadów o zwrócenie uwagi na obcych, którzy pojawiliby się w pobliżu Waszego domu.

Nauczcie państwo Wasze dzieci numerów alarmowych, by w razie zagrożeń umiały wezwać pomoc:

997 – policja

998 – straż pożarna

999 – pogotowie ratunkowe