-5

Czwartek  4. 11. 2021 r. U Skrzatów.

 

1. Zabawa sensoryczna:  Kwadraciki, trójkąciki .

Ø Rysujemy na plecach dziecka figury geometryczne (kwadraty, trójkąty, koła, prostokąty), dzieci odgadują jaka to figura. Potem następuje zmiana.

Ø Rysowanie figur wodząc palcem po materiale sypkim (piasek, grysik, drobna kasza…).

2. Analiza słuchowa słów, rozróżnianie poznanych liter (A a, O o, L l, M m, T t)

Ø Dzieci wyszukują w swoim otoczeniu przedmiotów, których nazwy zawierają określoną głoskę.

Ø Łączą w pary literę drukowaną z jej odpowiednikiem literą pisaną (mała z małą, duża z dużą).

3. Wsie, miasta i miasteczka – zajęcia badawcze.

Ø Duża mapa samochodowa rozłożona na podłodze, dziecko rzuca kostką do gry. W miejscu, gdzie kostka się zatrzyma rodzic odczytuje nazwę miejscowości i wspólnie określają czy jest to miasto, czy wieś.

Ø Zdjęcia satelitarne miasta i wsi. Określamy podobieństwa i różnice.

Ø Połącz poszczególne obrazki z odpowiednim zdjęciem: miasta (niebieską kredką), wsi (żółtą kredką).

4. Utrwalane piosenki  pt. Obowiązki

https://www.mac.pl/piosenki/piosenki-supersmyki#smyki6

5. Zabawa figurami. Dzieci układają sekwencje z użyciem figur geometrycznych (minimum 8-elementowe). N.p.:

6. Osiedle trójkątów – ćwiczenie rozwijające motorykę małą. Kartki formatu A4, trójkąty wycięte z kolorowego papieru (w różnych kolorach i wielkościach), klej. Zadaniem dzieci jest ułożyć dom i jego otoczenie składające się z samych trójkątów, a następnie przykleić elementy na kartce.

 

7.” Kodowanka” geometryczna.

Piątek   5. 11. 2021 r.

1.    Zabawa słowna:

Ø Mówię dom, myślę…(budynek, blok, rodzina, pokój itd.) W tej zabawie dzieci dzielą się swoimi pierwszymi skojarzeniami, wzbogacając jednocześnie swój zasób językowy.

Możemy posłużyć się wyciętą z kartonu sylwetę domu z naklejonym na środku wyrazem dom. Dzieci czytają z Rodzicem  wyraz. Potem podają do niego skojarzenia, a Rodzic  zapisuje je wokół wyrazu. Np. budynek, mieszkanie, rodzina…

Ø Czuć się jak u siebie w domu – w trakcie rozmowy z dzieckiem wyjaśniamy znaczenie związków frazeologicznych związanych z domem: Mieć cały dom na głowie, Czuć się jak u siebie w domu, Domowe ognisko, Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej.

 

2.   Posłuchaj  jakie miejsca odwiedził Olo.  Rysuj kredką trasę zwiedzania zgodnie z tym, co usłyszysz.

Olo opuścił dworzec kolejowy i poszedł kupić swój ulubiony przysmak- drożdżówkę z serem i rodzynkami. Potem postanowił zrobić kilka zdjęć w parku. Sprawdził jakie przedstawienia są grane w tym dniu w teatrze. Na koniec odwiedził muzeum dinozaurów i wrócił na dworzec kolejowy.

Dzieci mogą również wyznaczyć własną trasę zwiedzania miasta i opowiedzieć o swojej „wycieczce”.

3. Zabawa ruchowa: Kręta uliczka.    

Dziecku zakładamy opaskę na oczy. Jesteśmy jego przewodnikiem po krętej uliczce. Podajemy określenia kierunku np. : prosto, w prawo, w lewo.

 4. Świat widziany z góry – zabawa obserwacyjna. Najpierw oglądamy w komputerze zdjęcia satelitarne naszego przedszkola na mapach Google. Następnie ustalamy plan makiety. Do jej wykonania wykorzystujemy pudelka różnej wielkości, bibułę, papier kolorowy, flamastry, klej. Tworzymy makietę okolicy przedszkola, rysujemy ścieżki, drogi, chodniki itp.

5. Zabawa badawcza: Wieżowce. Budowanie wieży z klocków, a następnie mierzenie ich wysokości miarką budowlaną lub linijką. Porównywane pomiarów. 6. Zabawa twórcza: Nowe ulice. Zamienianie nazw ulic ze swojego osiedla na nazwy pochodzące np. od owoców lub słodyczy ( np. : Bananowa, Cytrynowa, Herbatnikowa, Czekoladowa)

6. Ćwiczenie grafomotoryczne:

PONIEDZIAŁEK   8. 11. 2021 R.

Ø Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Biały orzeł”

W domu babci i dziadka zawsze dzieje się coś ciekawego. Babcia zna mnóstwo opowieści z dawnych lat, a dziadek otwiera czasem swój kufer z różnymi skarbami. Tak właśnie było podczas poniedziałkowej wizyty wnucząt. − Babciu, czy znasz jakąś ciekawą legendę? – zapytał Filip. − Oczywiście – odpowiedziała babcia. − Dzisiaj jest szczególne święto, więc opowiem wam legendę o tym, jak powstała Polska. Chcecie? − Chcemy! – odpowiedzieli chórem Zuzia i Filip. − Dawno, dawno temu w dalekich krainach żyły plemiona Słowian. Na czele trzech największych rodów stali trzej bracia: Lech, Czech i Rus. Ludzie żyli ze sobą w zgodzie i byli szczęśliwi. Nie było tam sklepów, tak jak dzisiaj, ludzie sadzili zboże, łowili ryby i żyli z tego, co wyhodowali sami. Gdy zabrakło żywności, wodzowie postanowili znaleźć nowe, lepsze tereny do zamieszkania. Rus wybrał dla swojego ludu krainę pełną rzek, Czech osiedlił się w pobliżu gór, a Lech zaprowadził swój lud tam, gdzie było dużo pól i lasów. − Tu będzie nasz dom – powiedział. Nagle ludzie z jego plemienia zobaczyli wielkiego białego orła lądującego w gnieździe na szczycie ogromnego dębu. Uznali to za dobry znak i w tym miejscu zbudowali gród w kształcie orlego gniazda. Nazwali go Gnieznem. − Babciu, przecież orzeł jest w godle Polski! – zawołał Filip. − Masz rację. Biały orzeł na czerwonym tle stał się godłem rodu Lecha. Jego lud nazwano Polanami, ponieważ ludzie zajmowali się głównie uprawą pól. − A ja widziałam prawdziwego orła w zoo – powiedziała Zuzia. − Może to jego rodzina? − Właśnie! To chyba prapraprawnuczek tamtego orła – podsumował Filip. Po chwili do pokoju wszedł dziadek i położył na stole błyszczący przedmiot. − To jest medal waszego prapradziadka Stanisława, który walczył o niepodległość i brał udział w pierwszej wojnie światowej. − Co to jest niepodległość? – zapytała Zuzia. − To inaczej wolność. Każdy w swoim kraju chce się czuć bezpiecznie, obchodzić swoje święta i tradycje. Polakom odebrano taką możliwość. Spójrzcie, to są fragmenty pamiętnika i listów waszej praprababci Rozalii. Pisała o tym, że w szkołach nie wolno dzieciom mówić po polsku. Dziadek położył na stole stare, pożółkłe kartki zapisane równiutkim pismem. Potem wyjął ze skrzyni więcej skarbów: stare zdjęcia, kolczyki praprababci i żołnierską czapkę prapradziadka. − Był czas, że Polski w ogóle nie było na mapie Europy, bo silniejsze, sąsiednie kraje podzieliły ją między siebie. To był tak zwany czas rozbiorów, ale na terenach polskich nadal mieszkali Polacy. Było im ciężko, bo nie mogli sami decydować o swoim losie i kazano im mówić w obcych językach. Nie mieli też swojego króla ani prezydenta – powiedział dziadek. − Ojej – zmartwiła się Zuzia. − Dzięki odwadze polskich żołnierzy, w tysiąc dziewięćset osiemnastym roku Polacy odzyskali niepodległość, a Niemcy przegrały I wojnę światową. Na pamiątkę tego wydarzenia jest obchodzone święto 11 listopada, czyli Narodowe Święto Niepodległości. − To dzisiaj – zauważył Filip. − Tak. I będziemy dzisiaj świętować! – zawołał dziadek radośnie i wręczył dzieciom papierowe flagi. Godzinę później dzieci wraz z dziadkami i rodzicami wzięły udział w marszu z okazji Święta Niepodległości. Pod koniec dnia odbył się koncert piosenki żołnierskiej, ale Filip nie patrzył na scenę. Wciąż spoglądał w niebo, bo wydawało mu się, że widzi w oddali krążącego białego orła.

Ø Rozmowa na temat opowiadania. Zadajemy dzieciom pytania, np.:

 -Co babcia opowiedziała dzieciom?

 -Jak mieli na imię bohaterowie legendy?

 -Jakie krainy wybrali dla siebie Lech, Czech i Rus?

 -Dlaczego ludzie nazwali gród Gnieznem?

 -Dlaczego przez pewien czas Polski nie było na mapie?

-Co to jest niepodległość?

 -Jakie święto obchodzimy 11 listopada?

Ø Zachęcamy dzieci do samodzielnego opowiedzenia legendy posługując się ilustracjami.

 

Wyjaśniamy, że legenda to opowieść o postaci lub postaciach historycznych. Kiedyś legendy były przekazywane z pokolenia na pokolenie w formie ustnej, potem je zapisywano.

Ø Wycieczka po Polsce – zabawa orientacyjno-porządkowa. Rodzic jest kierowcą, dzieci są pasażerami. Dzieci w siadzie skrzyżnym, ręce trzymają za plecami i poruszają tylko tułowiem. R. mówi: – ruszamy – wychylenie tułowia do tyłu i do przodu – jedziemy prosto – tułów wyprostowany – skręcamy w prawo – odchylenie tułowia w bok, w prawą stronę – jedziemy prosto – tułów wyprostowany – skręcamy w lewo – wychylenie tułowia w lewą stronę – jedziemy prosto – tułów wyprostowany – hamujemy, zwalniamy – wychylenie tułowia lekko do przodu – dwa zakręty – wychylenie tułowia w prawą i w lewą stronę – jedziemy prosto – tułów wyprostowany – dojechaliśmy, hamulec – mocne pochylenie tułowia do przodu.

 

Ø Prezentujemy dzieciom jak wyglądało godło Polski  w różnych okresach historii.

Dzieci oglądają zdjęcia, porównują godła Polski ze sobą i próbują podać podobieństwa i różnice.

Ø Zaproponujmy obejrzenie filmu przypominającego informacje na temat naszych symboli narodowych:

https://www.youtube.com/watch?v=xQk8p7XY23A

oraz wysłuchanie piosenki „Jestem Polakiem”:

https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM